Rubaiyat Creations - 2011

त्यो आत्मा स्वाभिमानभन्दा तल झरेको छैन अझै
के भन्छौ ? यो भित्र सृजनशिलता मरेको छैन अझै
तिम्रो कौतूहलता चाडै अन्त्य हुनेछ अब समयसँगै
त्यो अभियान; मेरो आत्माविशवास सडेको छैन अझै 
...

विदेशको चिल्लो बातो गुडेँ पनि स्वदेशको धुलो बिर्सेको छैन
सुधिकृत पानी पिएँ पनि घर छेउको खोल्छि कुलो बिर्सेको छैन
हिमालको दन्तेलहर पहाडको उकाली-ओराली मधेशको हरियालि
जहाँ जस्तोसुकै रहे पनि विस्वमा नेपालीको छाती ठुलो बिर्सेको छैन
...

लाग्थियो त्यती बेला म; तिम्रो शरण पर्दा तिमीलाई घाँडो भो'
हिज-आज छाडी जादा मैले; सुन्छु त्यहाँ तिमीलाई गाह्रो भो'
त्यै कान्छा बाउको अनुहार आज दिलको राजकुमार; टाडा हुँदा नजिक
के गर्नु प्रिय! हाम्रो समबन्ध भोग्नेलाई भन्दा सुन्नेलाई बडो अप्ठ्यारो भो'
...

केहि नौलो गर्ने जोस हुन्छ सबलाई आफ्नो यौवनमा
त्यै जोसमा कसैको साथ हुँदा उमङ हुन्छ त्यो मनमा
यस्तै बेला तिमी आयौ र खुशीको बहार छायो यहाँ
के गरुँ अब पल-पल तिमी नभै भएन मेरो जिवनमा 
...

त्यो वाध्यता हो शरणार्थी, कुनै रहर होइन
परिस्थिती हो शरणार्थी, कुनै लहर होइन
अस्मिता/अस्तित्व जोगाउन भौतारिएको व्याकुलता
एक संज्ञा हो शरणार्थी, कुनै कहर होइन 
... 

दाजु! बिदेश आएर केहि गर्न सकिएन
मानो-पाथी अलिकती पनि भर्न सकिएन
जही जाउँ दाजु! दुखियाको कर्मै खोटो रै'छ
दु:ख सङ्घर्षको साँघु धरी तर्न सकिएन 
...